Εξόχως μελιγόνο αυτοφυές ζιζάνιο των καλλιεργειών. Την άνοιξη κυριαρχεί στην
αυτοφυή βλάστηση ακαλλιέργητων εκτάσεων, στους φράκτες και τα σύνορα μεταξύ
των καλλιεργειών.
Αναρριχόμενο φυτό, στερείται ισχυρού κορμού, ενώ βροχοπτώσεις την άνοιξη
ευνοούν τη γρήγορη ανάπτυξή του και την πλούσια και συνεχή ανθοφορία του. Μ ε
συνθήκες ήπιου χειμώνα (φυτό ευαίσθητο στους παγετούς) και βροχερής άνοιξης,
κλιμακώνει την ανθοφορία στους συνεχούς εκπτυσσόμενους νέους βλαστούς, από το
τέλος του χειμώνα έως και το καλοκαίρι. Τα λουλούδια με χρώμα βαθύ κόκκινο-μοβ
και σχήμα ψυχής (πεταλούδας) όπως σ’όλα τα ψυχανθή, προσφέρουν νέκταρ σε
μεγάλες ποσότητες και τ’αποτελέσματα φαίνονται μέσα στην κυψέλη, που βαραίνει
γρήγορα από το μέλι που ωριμάζει. Υπολογίζεται πολύ από τους μελισσοκόμους, η
σημασία του όμως συνεχώς υποβαθμίζεται, αφού η εντατική χρήση της γεωργικής
γης και των ζιζανιοκτόνων το περιορίζουν στα ρείθρα των δρόμων και στις εκτάσεις
με μεγάλη κλίση που δύσκολα καλλιεργούνται.
0 σχόλια:
Προσθήκη σχολίου