μελισσοκομικα φυτα Τσουκνίδα (Urtica sp.)

Σε όλους μας είναι γνωστές οι τσουκνίδες, χαμηλά φυτά, ζιζάνια που φυτρώνουν σε
όλους σχεδόν τους τόπους στη χώρα μας, κυρίως σε κήπους, τάφρους, χανδάκια,
γενικότερα σε υγρά και πλούσια σε οργανική ουσία εδάφη.
Το όνομά τους το οφείλουν στον ερεθισμό του δέρματος που προκαλεί το καυστικό
οξύ που φέρουν οι λεπτές τρίχες, με τις οποίες είναι καλυμμένα όλα τα εναέρια μέρη
του φυτού. Στη χώρα μας δύο είδη τσουκνίδας είναι συνηθισμένα. α) τσουκνίδα η
καυστική (urtica urens). Ετήσιο ζιζάνιο με φύλλα πριονωτά, χρώματος βαθύ πράσινο
και λουλούδια άσπρα πολύ μικρά που μόλις ξεχωρίζουν στις βάσεις του μίσχου των
φύλλων.
Η ανθοφορία τους ξεκινά πολύ νωρίς, από το Φεβρουάριο, αλλά κλιμακώνεται σε
φυτά που φυτρώνουν αργότερα μέχρι και τον Ιούλιο. Οι μέλισσες επισκέπτονται τα
λουλούδια συλλέγοντας κυρίως γύρη σε μικρούς ασπροκίτρινους βώλους, αλλά και
νέκταρ. Οι κορυφές των τρυφερών αυτών βλαστών χρησιμοποιούνται και στη
μαγειρική για τη διατροφή του ανθρώπου. β) Τσουκνίδα η δίοικος (urtica dioica).
Πολυετές ζιζάνιο που έχει σε διαφορετικά φυτά τα αρσενικά και θηλυκά λουλούδια.
Απαντάται σε ορεινά μέρη της χώρας μας, ανθίζει από Ιούλιο έως Σεπτέμβριο και
έχει περιορισμένο μελισσοκομικό ενδιαφέρον.